Theater
Het Holland Festival zit er al weer op en de Toneelgroep Amsterdam kon uiteraard niet missen. Gekozen is voor een toneeladeptatie van de film Husbands and Wives van Woody Allen.
Het Holland Festival zit er al weer op en de Toneelgroep Amsterdam kon uiteraard niet missen. Gekozen is voor een toneeladeptatie van de film Husbands and Wives van Woody Allen.
Het stuk De Andere Stem het weerwoord op de monoloog La voix humaine van Jean Cocteau. Ramsey Nasr vroeg na het zien van ‘La voix’ regisseur Ivo van Hove of hij het mocht schrijven.
Big data is hot. Geheel verrassend is het daarom niet dat Bakken met data van Harrie Keusters twee keer is uitverkocht. Wel verrassend is de manier waarop Keusters zijn publiek weet te raken door een mix van informatie en persoonlijke verhalen.
De Welwillenden naar het boek van Jonathan Littel onder regie van Guy Cassiers. Zou ik fout zijn geweest in de oorlog? Ik weet het niet. Niemand weet het. Ik kan alleen hopen van niet.
Het is moeilijk om een label te plakken op voorstellingen van Sven Ratzke. Idem voor Starman, een show gebaseerd op de nummers van David Bowie. Het is simpelweg topentertainment.
Naar het boek van Hugo Claus uit 1972 Het jaar van de Kreeft. Met Gijs Scholten van Aschat en Maria Kraakman. Onder regie van Luk Perceval. Wat is het dat twee mensen samenbrengt als er niets lijkt te kloppen?
MacBeth van Het Zuidelijk Toneel ondergaat in de regie van Lucas De Man een ware metamorphose. Het stuk staat nu bol van de maatschappelijke relevantie maar doet afbreuk aan de thematiek van het origineel.
Naast cabaretier is Jasper van Kuijk ook columnist. Ergens is het dus logisch dat hij tijdens zijn derde voorstelling, Onder de Streep, een boek schrijft. Wat moet je anders op de camping als je wifi niet werkt?
Flauwe, maar consequent doorgevoerde grappen en existentiële vragen kenmerken Not the Tommy Cooper Story van Toneelgroep Maastricht. Het is een voorstelling vol afwisseling die desondanks tegen het einde wat begint te vervelen.
Het boek Dit zijn de namen van Tommy Wieringa heeft sinds zijn verschijning in 2012 alleen maar aan actualiteit gewonnen. Het NTGent zoomt echter niet in op het tragische, menselijke verhaal, maar op de onderliggende thematiek.
Glazen Speelgoed van Tennessee Williams. Doffe ellende in de depressiejaren. Sam Gold wist hier wel raad mee en toverde het om tot een komisch stuk. Het is het debuut van de uit New York afkomstige Gold bij de TGA.
Priscilla, Queen of the Desert heeft drie hoofdrolspelers, maar de echte hoofdrol is voor de kleding. De musical met de originele Londense cast die nu twee weken in Carré staat, telt meer dan 500 kostuums. Je kijkt je ogen uit!